Najpierw zaproszona nas na śniadanie, które w odbyło się kolejny już raz pod nazwą „Śniadanie daje moc”. Mamy z Rady Rodziców przygotowały kanapki, a panie nauczycielki powiedziały nam kilka zdań na temat jak ważne jest śniadanie, co warto na nie jeść, a nawet o tym, że trzeba szanować jedzenie, a potem jedliśmy, jedliśmy i jedliśmy, kanapki był smakowita i różnorodne, każdy znalazł coś dla siebie.

A potem już po raz czwarty odbył się Bal Wszystkich świętych. Każdy mógł się przebrać za wybranego świętego. Potem odbyła się parada, a nawet tańczyliśmy na sali gimnastycznej.

Nareszcie nadeszła ta chwila, zostaliśmy uczniami, ale frajda. Najpierw dostaliśmy przepustkę do szkoły, potem występowaliśmy, a na koniec pan Dyrektor pasował nas na uczniów klasy pierwszej ogromnym ołówkiem.

Ale gdy weszliśmy do klasy to mieliśmy dopiero niespodziankę, mama Amelki ufundowała nam tort. To nie był zwykły tort, każdy na tym torcie miał kredkę ze swoim imieniem, każdy z nas był „równotortowo ważny”. Tort był pyszny. Niektórzy nawet prosili o dokładkę, a pani powiedziała, że jeszcze nigdy nie spotkała jej klasy taka niespodzianka. No to teraz mamy już co powspominać!

Pewnego dnia pani powiedziała nam, że posprzątamy świat, trochę nas to zdziwiło, bo wprawdzie wiemy co to sprzątanie, nawet nas pani kiedyś zapytała, czy sprzątamy po sobie, to stwierdziliśmy, że tak i, i że wszyscy to zawsze robimy, ale wiadomo jak to jest…

No to wybraliśmy się sprzątać, ale żeby od razu cały świat? No w końcu wybraliśmy się posprzątać coś blisko szkoły, bo od czegoś trzeba zacząć, no i pomagali nam nasi rówieśnicy z klasy II, więc szło nam jak po maśle, które jest obecnie bardzo drogie:)

A jak sprzątaliśmy to widać na zdjęciach:)

 

O tym, że bezpieczeństwo jest ważne wie każdy, Pani tak się o nas boi, że bez przerwy mówi nam, żebyśmy nie biegali, nie wisieli na poręczy, przekłada nam tornistry, nie pozwala nam się bujać na krzesłach, no łatwo jej nie jest, ale przecież wszystkiego musimy się nauczyć.

Dzisiaj odwiedził nas pan policjant i też mówił o bezpieczeństwie, no to teraz już wiemy, że to jest bardzo ważne. Staraliśmy się zapamiętać jak najwięcej, ale naszą uwagę rozpraszał Sznupek, który również u nas zagościł. Był zabawny, kiwał do nas łapką, a na koniec pozował do zdjęcia.

W piękny wrześniowy dzień przyszliśmy do szkoły z ogromnymi tytami, zostaliśmy uczniami. Najpierw spotkaliśmy się na sali, potem poszliśmy do naszej klasy, potem zrobiono nam ogromną ilość zdjęć, na jednym jesteśmy nawet z panem Dyrektorem. I tak staliśmy się PIERWSZAKAMI. Pani powiedziała, że będziemy uczyć się w tej szkole osiem lat, to chyba dużo, bo mamy dopiero 7 lat, a osiem, to więcej niż siedem. No to chyba długo będzie. Ale chyba nudno nie będzie, bo koleżanki i koledzy są fajni, w klasie mamy dużo fajnych rzeczy, wkrótce będzie można robić zakupy w szkolnym sklepiku, a od środy będą już obiady! No to jakoś przetrwamy:) Zaczynamy naszą przygodę ze szkołą!