Nasza pani powiedziała nam, że mało co ją w życiu może już zaskoczyć, a tu nagle na naszym wyjeździe same niespodzianki. Wczoraj zaraz, gdy skończyliśmy rozmawiać z naszymi rodzicami, a miny potem były raczej smutne poszliśmy na dyskotekę i tu pierwsza niespodzianka, zaraz zaczęliśmy się świetnie bawić. No ale to była mała niespodzianka, bo pani tak podejrzewała. Dzisiaj rano nas obudziła, zjedliśmy śniadanie, a potem pojechaliśmy zwiedzać Gdańsk i Gdynię, było fajnie, nawet bardzo, bo było co oglądać, ale w autokarze naszła panią taka refleksja: na „Zielonej szkole” nie mamy telewizora, a żyjemy! Nie mamy tabletu i komputera, a nawet o nich nie wspominamy, a najdziwniejsze jest to, że jak widzimy telefon, to niektórzy płaczą, więc chyba nie jest nam to niezbędnie do życia.